Make Up Academy Art in the Attic bestaat 5 jaar. Wat ooit begon op een oude zolderkamer, is inmiddels uitgegroeid tot het best beoordeelde opleidingsinstituut voor make up en visagie in Oost-Nederland. In al die jaren is er veel veranderd, maar de kern is altijd gelijk gebleven: een kleinschalige, betaalbare visagie opleiding en make up workshops van zeer hoge kwaliteit, met de nadruk op de professionele praktijk, toegankelijk voor iedereen met veel persoonlijke aandacht. Tijd voor een interview met oprichter, eigenaar en Directeur Educatie: Roos.
Maak kennis met Roos: visagiste, docente en oprichter Make Up Academy Art in the Attic
We ontmoeten Roos in haar studio in Apeldoorn. We zitten met een warme, verse Nespresso aan de grote, met de hand op maat gemaakte make up tafel. Zonlicht komt door de enorme ramen naar binnen en verlicht de gezellige ruimte via de theaterspiegels. De houten balken aan het plafond geven een warme, landelijke sfeer. De lente begint vroeg dit jaar en het geluid van de natuur en vogels valt ons op. Het is er vriendelijk, vredig en zelfs ‘knus’. Dat past perfect bij onze gastvrouw, Roos: een warme, goedlachse jonge vrouw van begin 40, waarbij het direct opvalt we met een echt ‘mensen-mens’ te maken hebben. Zelfstandig en gepassioneerd, maar totaal no-nonsens en helemaal vrij van de ‘attitude’ die je helaas zo vaak tegenkomt in de beauty industrie.
Wauw, 5 jaar alweer. Gefeliciteerd! Wat is er zoal veranderd in die tijd? Wat is gelijk gebleven?
Dankjewel! Haha, heb je even? Wat een vraag, waar zal ik beginnen? Mijn studio zit nog op dezelfde locatie, maar is wel veranderd door de jaren heen. Je kunt zeggen dat het allemaal een stuk professioneler is geworden. Zo heb ik deze tafel met theaterspiegels op maat laten maken zodat iedereen een betere werkplek heeft tijdens de opleiding. Het type deelnemers dat voor mijn school kiest is ook vrijwel hetzelfde gebleven, al komen ze wel van steeds verder weg. De meesten komen nog uit Gelderland en Overijssel, maar ik krijg steeds meer deelnemers uit de Randstad, Utrecht en Amsterdam en zelfs helemaal uit Rotterdam! Ook visagie liefhebbers uit het Zuiden weten me steeds vaker te vinden, uit Limburg en Noord-Brabant. Wat super leuk is en blijft: mijn groepen zijn altijd gezellig, van alle leeftijden en achtergronden.
Helemaal uit Rotterdam? Wat voor types zijn jouw deelnemers en waarom kiezen ze voor jou?
Dat is door de jaren heen wel steeds duidelijker geworden. Mijn deelnemers kiezen voor Art in the Attic en voor mij omdat ik duidelijk maak waar ik voor sta: zoek je een no-nonsens visagie opleiding van hoge kwaliteit, gericht op de praktijk die kort en betaalbaar is, met veel aandacht voor jou als persoon? Dan moet je bij mij zijn. Wil je een dure, lange opleiding volgen bij een school die meer met ‘image’ of met zichzelf bezig is dan met jou? Dan passen wij waarschijnlijk niet bij elkaar. Visagie is een vak, een ambacht, een kunst. De kunst om jouw klanten mooi en blij te maken. Het draait om de klanten, niet om de visagist. Ik zie helaas dat visagisten, zowel beginnend als gevorderd, vaak veel met zichzelf bezig zijn in plaats van met de klant. Een vreemde, misplaatste houding van ‘kijk mij eens visagist zijn’ die ik vooral veel op social media langs zie komen. Veel selfies en ‘name-dropping’, zo van ‘ik heb daar een seminar bijgewoond’, of, ‘ik heb een masterclass gevolgd bij die en die’. Maar tevreden klanten? Ho maar! Art in the Attic staat met beide benen op de grond en dat verlang ik ook van mijn deelnemers. Je bent pas wat als anderen dat van je zeggen, omdat je je vak echt goed beheerst. Jouw klanten bepalen of je goed bent, niet je diploma of de naam van je school, en zeker niet die 1.500-euro masterclass van een half dagje bij een zogenaamde ‘Instagram influencer’.
Wat ook niet is veranderd, zijn dezelfde 2 vragen die ik nog steeds vaak krijg: “Waarom ben je zo goedkoop?”, en, “Kan ik echt in 7-10 weken professioneel leren opmaken”? En dat terwijl ook mijn prijzen wel zijn gestegen, hoor. Dat komt vooral door 2 factoren: ten eerste is de cursus iets langer geworden van 4-7 lessen, naar 7-10 lessen; ten tweede werk ik tegenwoordig met meer hoogwaardige materialen van met name Make-up Studio en Make Up For Ever. En toch denken mensen soms nog steeds: “Dat is te mooi om waar te zijn”.
[one_half]
[/one_half]
[one_half_last]
[/one_half_last]
Hoe verklaar je dat?
Kijk, toen ik mijn opleiding deed, betaalde je standaard zo’n drie- a vierduizend euro voor een beauty opleiding. Daar was geen ontkomen aan. Alles moest zogenaamd ‘ANBOS-erkend’ zijn en scholen hielden zo samen de prijs hoog. Ik heb nooit goed begrepen wat ‘ANBOS-erkend’ precies zegt over mijn kwaliteiten als visagist of professional. Ik wilde heel graag als Make Up Artist werken, en dat betekende dus investeren in mijn toekomst en die dure opleiding betalen. Een diploma was echt een ding: je hoorde iedereen zeggen dat het ‘nodig’ is, maar achteraf bleek dat onzin. Scholen houden graag de ‘erkend diploma-mythe’ in stand zodat ze hun prijzen hoog kunnen houden en een kunstmatige drempel kunnen opwerpen voor nieuwkomers en andersdenkenden. In plaats van vernieuwen en naar de markt en de klant luisteren, houden ze vast aan oude, achterhaalde principes.
Denk je dat jouw klant straks binnen komt en eerst even naar je diploma vraagt en kijkt wat je examencijfer was voor ‘make up voor zwart-wit fotografie’ of voor ‘vijftiger jaren make up’? Je klant wil er gewoon mooi uitzien voor dat feestje of avondje uit en lekker gezellig worden verwend door een visagist met passie en mensenkennis. Ik wist het toen niet en dacht dat een diploma echt nodig was. Achteraf zonde van de investering in tijd, geld en stress. Tegenwoordig kijkt men veel meer naar je echte skills, dan naar een papiertje. Wil je graag voor een Douglas of ICI Paris werken, dan kom je al heel ver met een certificaat en vooral met passie voor het vak. Tegenwoordig is gelukkig het besef geland dat je vooral de trends en moderne technieken moet kennen en de skills moet hebben om een echte klant te begrijpen, te helpen en blij te maken.
Waarom ben je dan zelf eigenlijk ooit een opleiding gaan doen?
Ik was toe aan een carrière switch: ik had een mooie loopbaan als directiesecretaresse aan de top bij een grote bank, maar was moeder geworden. Ik voelde diep van binnen dat het tijd was om iets nieuws uit te proberen, iets waar ik mijn hart en ziel in kon leggen. Ik was creatief, ik was altijd al met schilderen, boetseren en kunst bezig en had veel ervaring met make up en anderen opmaken, maar nooit op professioneel niveau. Mijn echtgenoot spoorde me toen aan om in mezelf te investeren en een opleiding te gaan doen. We wisten toen beiden nog niet dat ik zelfstandig ondernemer zou worden en een school zou gaan oprichten!
Ik wilde heel graag een visagie opleiding volgen die redelijk betaalbaar was. Ook was ik op zoek naar kwaliteit, met goede begeleiding van de docent, ook al zat je in een klas met 20 leerlingen. Ik ging er van uit dat een docent ook goede kennis zou hebben van make up en de laatste trends, en alle ‘probleempjes’ die wij als leerlingen tegenkwamen kon oplossen en bijsturen. Maar dat was niet altijd het geval. In de praktijk merkte ik dat ik helaas weinig persoonlijke aandacht kreeg in een grote groep van 20 leerlingen. Ik moest het standaard lesprogramma meedraaien en had vaak het gevoel dat ik dingen leerde die ik echt nooit in de praktijk zou gaan gebruiken. En tegelijkertijd, had ik het gevoel dat ik juist helemaal niet leerde wat de laatste trends waren of hoe ik eigenlijk met een echte klant moest omgaan.
“De Visagie Opleiding tot Allround Make Up Artist is geschikt voor particulieren en professionals. Het is voor iedereen die zich in het vak visagie wil verdiepen, of overweegt om als visagiste te gaan werken. Onze deelnemers zijn vaak jonge dames die geen trek hebben in een lange en dure opleiding, maar die wel professioneel visagiste willen worden. Ook zien we vaak vrouwen en werkzoekenden die als zelfstandig ondernemer of ZZP-er een salon als visagiste gaan starten. We zorgen altijd voor een aangename sfeer. Ook voor kappers, schoonheidsspecialisten, fotografen of personen werkzaam in de beautybranche, is deze visagie opleiding zeer geschikt.”
– Roos | Docente, Visagiste & Make Up Artist
Dus ja, na 9 maanden en nog driehonderd euro aan aanvullende examenkosten verder, had ik mijn ‘ANBOS-erkende’ diploma, maar had ik vervolgens nog een half jaar nodig om mijn visagie skills te verbeteren en te moderniseren via intensieve zelfstudie, voordat ik mijzelf goed genoeg vond om me aan te bieden als visagiste. Kun je je dat voorstellen? Na 9 maanden, duizenden euro’s en een ‘erkend’ examen besefte ik dat ik het vak gewoon niet goed genoeg had geleerd. Erg jammer.
Uiteraard was het allemaal mijn eigen keuze. Maar ik ben niet rijk en kom niet uit een rijke familie, dus investeren in zo’n dure opleiding betekende dat ik het terug moest verdienen. Achteraf had ik eerst beter onderzoek moeten doen naar het opleidingsinstituut, het verdienmodel van een visagist, vraag en aanbod, naar het werken als zelfstandig visagist of in loondienst. Wist je dat je bij een 0-uren contract, bruto tussen de 9 en 11 euro per uur verdient in een winkel als visagiste? Als ik had geweten dat het startsalaris zo laag was, dan had ik wellicht nooit in zo’n dure opleiding geïnvesteerd.
Dat klinkt niet best, alsof je teleurgesteld was. Wat ben je toen gaan doen?
Ja klopt, en dat viel mijn echtgenoot ook op. Als ik thuis kwam, dan was ik vooral aan het klagen wat me allemaal niet beviel. Hij vroeg door en liet me beseffen dat ik verder en dieper wilde leren wat visagie echt betekent, maar dat ik meeliep in een ouderwets, standaard programma in een generieke klas met 20 anderen. De docenten deden hun best hoor, daar lag het niet aan, maar de opzet paste gewoon niet bij me. Mijn echtgenoot zag de teleurstelling, maar vooral ook de passie die ik had en hij vroeg me hoe ik dan zelf de ideale opleiding zou invullen. Hij vond 9 maanden ook bizar lang en was het ermee eens dat er veel onzinnige dingen in de lesstof zaten die weinig met de dagelijkse praktijk te maken hadden. “Als je zo ontevreden bent, kun je het zelf dan beter? Waarom doe het dan niet?”, vroeg hij simpel.
En dus ben ik verder gaan bouwen op de basis die ik inmiddels had. Eerst mijn mouwen opstropen en echt leren opmaken, in echte omstandigheden en met echte mensen. Ik heb toen een tijd vooral veel visagie werk gedaan voor diverse soorten fotoshoots. Van TFP tot high-end zakelijke headshots met veeleisende klanten.
Ik heb op locatie leren werken en in de buitenlucht, met weinig of juist teveel licht, tussen de buien door, onder een brug, in de achterbak van een auto, in een verlaten schuur, noem maar op. Ik moest inventief zijn, werken onder tijdsdruk, vaak onbetaald, en goed werk afleveren zonder zeuren. Ik werd zo meer ervaren, leerde in korte tijd meer dan ik in die 9 maanden op school had geleerd en kreeg zelfvertrouwen.
Tegelijkertijd werkte ik aan het opstarten van mijn eigen bedrijf, Art in the Attic. Toen nog geen ‘Make Up Academy’. Ik besloot te investeren in mijn eigen studio en een eerste eerste website. In het begin was het nog erg onwennig en zoeken naar focus. Ik wilde anders zijn dan andere scholen: de groepen niet te groot maken, de prijs betaalbaar houden. Ik wilde ruimte voor persoonlijke aandacht en meegaan met de laatste trends in plaats van een standaard lesprogramma dat vergrijst door de jaren heen. Ik ben een perfectionist en door het intieme groepsverband, door de persoonlijke en menselijke aandacht die ik mijn cursisten kan bieden, kan ik specifiek advies op maat geven waar ze aan moeten werken. Focus betekent ook geen geld en tijd verspillen! Dus geen 50’s, 80’s en 90’s make-up, geen make-up voor zwart-wit fotografie. Dat is niet trending. Ik heb alle onnodige dingen weggestreept en veel effectieve opdrachten toegevoegd om echt het vak vanuit de praktijk te leren. Altijd uitgaande van het aanbod van echte klanten en opdrachten zoals particulieren, modehuizen, fotografen, theaters, social media evenementen etc. En tenslotte focus op goede, maar ook betaalbare materialen. Ik smeer mijn cursisten geen grote, dure make up pakketten in koffers aan. Bij mij zijn alle materialen die je nodig hebt ook echt nodig, in een betaalbaar en perfect uitgebalanceerd make up pakket.
En nu? Wat zijn je plannen voor de komende 5 jaar? Doorgroeien.
Groeien om groter te worden staat niet op mijn verlanglijst; ik wil niet op andere scholen gaan lijken. Wat ik aanbied, hoort bij mijn blauwdruk: ik ben erg nuchter, no-nonsense, pragmatisch en realistisch en dat zie je terug in mijn opleiding en in mijn school. Je krijgt vakkundig les, je wordt deskundig opgeleid voor de werkelijke praktijk, in een gezellige en leuke omgeving waar je jezelf mag zijn. Bij mij is niemand een nummer. Bij Art in the Attic betaal je geen cent extra voor een ‘merknaam’, want wij ‘zweven’ niet. Wij staan voor kwaliteit, deskundigheid en vakkundigheid, en je bent ervan verzekerd dat je na 10 weken zelfstandig als visagiste kunt werken, mits je niet te lui bent om zelf tussen de lessen door veel te oefenen!
Ik wil zoveel mogelijk vakkundige visagisten opleiden die vol zelfvertrouwen hun talent kunnen aanbieden als ZZP-er, ondernemer, of in loondienst. Ik word heel blij iedere keer als ik het groeiproces en de ontwikkeling zie die mijn cursisten doormaken. Dat is mijn droom en daar staat Art in the Attic Make Up Academy voor. Kwaliteit, deskundigheid, vakmanschap en vooral fijne mensen. Ik breng mijn deelnemers ook bij wat de kracht is van een menselijk, vriendelijk en zachtaardig karakter. Zo worden ze niet alleen professionals als visagist, maar ook als mens. Ze zullen het allemaal goed doen in de praktijk als professioneel visagist.